Nesta fábula para o público adulto creada poloa utor de banda deseñada Bill Watterson, un reino pretérito vese afectado por desgrazas inexplicables. Coa esperanza de lle por fin a ese tormento, o rei envía os seus cabaleiros a descubrir a orixe de tan misteriosos acontecementos. Anos despois, un único e maltreito cabaleiro regresa a palacio.
Para as ilustracións do libro, Watterson e mais o debuxante John Kascht traballaron durante varios anos en estreita e inédita colaboración. Ambos os dous artistas renunciaron á súa forma de traballar previa co afán de, xuntos, inventaren o que ningún deles era quen de anticipar; velaí, en por si, un misterioso proceso.

Varios autores se ha ocupado en describir alguna que otra de las supersticiones gallegas. La mayor parte de los poetas regionales que describieron costumbres del país, han tocado con la superstición, que acompaña a muchos de los actos de nuestro pueblo. En esta obra se abordan supersticiones gallegas que nunca antes se habían dejado por escrito.

Esta recompilación é o resultado da inquedanza, do interese, da observación e da curiosidade dun incansable buscador de tesouros simbólicos presentes entre nós dende tempo inmemorial. Unha longa andaina de centos de quilómetros e de achegamento aos máis insospeitados recunchos de Galicia convertida en libro para deixar constancia dunha pequena parte do inmenso patrimonio simbólico que posuímos. Formas xeométricas interaccionadas representadas en distintas épocas da historia de Galicia, moitas delas de orixe incerta e fondamente mergulladas na noite dos tempos. Xeometrías que proceden de diversas culturas como a celta, a xermánica etc., que se manteñen practicamente intactas na súa forma orixinal e que foron evoluíndo co paso do tempo chegando en diversas variantes aos tempos actuais sen perder a esencia xeométrica inicial. Simbolismos que son manifestacións fundamentalmente sagradas na súa orixe, protectoras na maior parte dos casos, e que foron derivando co tempo en ornamentais ou decorativas.

Descubre los mitos y leyendas celtas que formaron la identidad cultural de los pueblos de la Edad del Hierro en Europa occidental: el robo del toro de Cuailnge, la fuga de Deirdre y Naoise, la maldición de Macha y la valentía del rey Arthur, gracias a esta completa selección de relatos ilustrados

Un libro para divulgar a nosa cultura popular. Unha manchea de mitos, lendas, ritos, contos, saberes e sucedidos. Unha guía de campo dos lugares singulares. Contos, tesouros, lendas urbanas, prodixios, mitoloxía, pontes, camiños...

Crónicas históricas das illas Cíes é un libro agarimoso que, sen perder seriedade e rigor na exposición das múltiples facetas históricas, logra ofrecer un relato polo que discorren topónimos, mitos, piratas, chouzos, monumentos, faros e personaxes entrañables como ôO Coxoö e ôO Chucoö. Unha guía cultural do arquipélago máis famoso do Parque Nacional das Illas Atlánticas.

Esta muller guerreira sabe cando loitar como un león... A coraxe das súas conviccións é o seu escudo, a súa alma é a súa lanza e a súa vontade, a súa fonte de sabedoría. Moitas mulleres andan a buscar unha imaxe do divino que reflicta como queren ser: fortes, creadoras e feminas. Atopándose a si mesmas na espiritualidade céltiga, unha tradición que louva tódolos aspectos da divindade feminina.

Neste traballo monográfico de corte etnográfica, o antropólogo Rafael Quintía achéganos unha completa investigación sobre un dos amuletos curativos máis sobranceiros da nosa cultura: a Pedra da pezoña, un talismán alexifármaco utilizado para o tratamento da pezoña, aireadas e outras doenzas. A Perda da pezoña, rodeada de mitos e crenzas, é un obxecto de poder documentado dende antigo e aínda vixente e activo na medicina polpular de Galicia. Os datos recollidos neste libro son froito de case dúas décadas de investigación e traballo de campo no eido da etnomedicina galega.

Este libro nos sumerge en la densa mitología gallega. Un imprescindible para noches terroríficas y divertidas a la vez.¿Te aterrorizan los Monstruos, brujas, esqueletos y otros seres mágicos ¡este libro no es para ti! Si decides leer estas escalofriantes historias, es muy probable que nunca más puedas cerrar los ojos.¡Estás avisado!La mitología y la magia despiertan la imaginación, ofrecen explicaciones a lo inexplicable y reflejan la eterna fascinación de la humanidad por lo misterioso y lo desconocido en un mundo lleno de maravillas y enigmas.La mitología gallega es un tesoro cultural que emerge de las brumosas tierras de Galicia. Rodeada de verdes bosques y océanos salvajes, esta rica tradición se entrelaza con la influencia celta, dando vida a seres mágicos como las ômeigasö o brujas benevolentes, los traviesos ôtrasnosö, y las enigmáticas ômourasö que habitan fuentes y ríos.La mitología gallega es un reflejo de la profunda conexión de la región con la naturaleza y un testimonio de su rica herencia cultural.

Na presente obra o antropólogo Rafael Quintiá fai un percorrido por algúns dos aspectos máis salientables de cantos configuran a relixiosidade popular galega.
O culto aos santos ou ás reliquias, as romarías, o feito da peregrinación, a importancia dos santuarios, a función dos exvotos, as festas rituais do ciclo do ano, as crenzas sobre a morte e o Alén ou os cultos asociados ás pedras, ás augas, ás árbores e aos astros son algúns dos múltiples aspectos nos que se afonda neste traballo onde se achega unha rigorosa ollada sobre un dos elementos fundamentais da nosa cultura, do noso patrimonio inmaterial e, en definitiva, da cosmovisión do pobo galego.

Este libro tiene bastante de enciclopedia, porque aborda la práctica totalidad de los procesos por brujería, tanto religiosos como civiles, conocidos en Euskal Herria, y mucho de manual, porque lo hace de forma sucinta y muy amena. Siempre, en todo caso, con el rigor que caracteriza al autor, José Dueso, un auténtico especialista en todo lo relacionado con la brujomanía. Por eso, este libro incluye los casos más conocidos, como el de las brujas del Anboto, Juanis de Bargota, la razia de Pierre de Lancre en Lapurdi y, por supuesto, Zugarramurdi. Pero también otros que no han transcendido tanto, como el de las tres Marías de Piedramillera, “el gato que hablaba vascuence” de Orikain, los conjuros que hicieron naufragar a la flota del almirante Oquendo en Bidarte o el Sabbat de la Llanada alavesa que supuestamente se celebraba en el paso de San Adrián. Incluso casos de denuncias tardías, como la de la familia Basurto de Bilbao contra las brujas de Atxuri en un tiempo en el que ya (casi) nadie, y la Inquisición menos que nadie, creía en tales patrañas. Porque eran patrañas y, a veces, no está de más expresar lo obvio: aquellas que fueron sometidas a diversas penas y con frecuencia terminaron en la hoguera no eran brujas, sino personas normales y corrientes, en su mayoría, mujeres.